แม้ว่าเส้นทางที่เดินมาจนถึงปัจจุบันนี้ของแต่ละคนจะแตกต่างกัน และแม้ว่าเป้าหมายของนักดนตรีทั้งสามคนจะแตกต่างกัน แต่สิ่งหนึ่งที่ทั้งสามคนมีร่วมกัน คือความรู้สึกที่ว่า การที่จะไปให้ถึงเป้าหมายในอุดมคติของตนเองนั้น สิ่งที่ขาดไม่ได้คือการกล้ากระโจนไปสู่จุดหมายโดยใช้ชีวิตทั้งชีวิตเป็นเดิมพัน
“อย่าหยุดอยู่เพียงความคิด คิดแล้วต้องลงมือทำทันที” แม้ใครจะมองว่ามันคือความบ้าบิ่น พวกเขาทั้งสามต่างเห็นพ้องต้องกันที่จะออกเดินทางไปสู่ดินแดนโพ้นทะเล โดยมีเป้าหมายที่การเชื่อมโยงประเทศเข้าด้วยกันด้วยเสียงดนตรี
สถานที่แรกที่พวกเขาเลือกคือประเทศไทย แน่นอนว่าไม่มีอะไรรับประกันได้ว่าพวกเขาจะได้ขึ้นเวที แต่ว่านั่นมันก็เป็นเรื่องปกติไม่ว่าในประเทศใด หากไม่เริ่มทำอะไรสักอย่างก็คงไปไม่ถึงไหน ด้วยลักษณะของคนไทยที่เปิดกว้าง ทำให้มีความเป็นไปได้ที่พวกเขาจะสามารถเข้าไปร่วมแสดงในเซสชั่นของวงดนตรีคนไทย และคนไทยเองก็คงจะเห็นความสามารถของพวกเขาอย่างที่เป็นจริงโดยปราศจากอคติ
สิ่งต่างๆที่นักดนตรีทั้งสามได้ประสบบนผืนแผ่นดินไทย คือปาฏิหารย์ที่ได้เปลี่ยนมุมมองของพวกเขาจากหน้ามือเป็นหลังมือ ยิ่งไปกว่านั้น ในภายหลังประสบการณ์เหล่านี้ได้กลายมาเป็นดั่งขั้นบันไดที่ช่วยให้พวกเขาก้าวย่างไปสู่เป้าหมายของการเป็น Borderless Musician (นักดนตรีไร้พรมแดน) ที่แท้จริง
