วันที่ 19 กรกฎาคม 2557 ณ คาเฟ chef d’oeuvre ในเมืองโอซากา กลุ่มคนที่รู้จักพวกเขา ทั้งที่รู้จักมานานและคนที่รู้จักผ่านทางเว็บแมกกาซีนต่างก็มารวมตัวกนเพื่อที่จะมาดูเททสึโร โคระ, จุนเป โทมิตะ, และ โยชิยูกิ ฟุจิโอกะ ที่ได้เติบโตขึ้นจากการเดินทางไปประเทศไทย เหล่าแขกที่มาชมต่างสนใจในคำตอบที่พวกเขาตอบต่อคำถามของพิธีกร แล้วในที่สุดก็เข้าสู่ช่วงหลักที่ทุกคนรอคอย นั่นคือมินิคอนเสิร์ตจากวงที่ก่อตัวขึ้นสำหรับวันนี้โดยเฉพาะ!
ประเดิมกันด้วยทริโอของ โยชิยูกิ ฟุจิโอกะ × เททสึโร โคระ × โยชิโอะ ฟูจิตะ
โยชิโอะนั้นเป็นเพื่อนร่วมชั้นกับโยชิยูกิตั้งแต่สมัยเรียน เขาเป็นมือกีตาร์ที่มีประสบการณ์เล่นดนตรีที่อเมริกามาแล้ว เพลงที่เล่นคือเพลง “ค้างคาวกินกล้วย” เพลงนี้เป็นเพลงไทยโบราณที่โยชิยูกิได้เลือกมา ในระหว่างการสัมภาษณ์ โยชิยูกิได้กล่าวไว้ว่า “จากการเดินทางครั้งนี้ ผมมั่นใจแล้วว่าดนตรีนั้นไร้พรมแดนจริงๆ” เขาอยากจะท้าทายตัวเองว่าจะสามารถเชื่อมคนเข้าด้วยกันด้วยเสียงดนตรีได้มากแค่ไหน เสียงดนตรีที่เขาเล่นในวันนั้นถือกำเนิดออกมาจากความคิดที่ว่านี้เอง มันอัดแน่นไปด้วยความหวังในอนาคตข้างหน้าและความรู้สึกของคุณแก่ประเทศแห่งรอยยิ้มที่ได้มอบมุมมองใหม่แก่โลกใบนี้ให้แก่เขา
ตามมาด้วยทริโอของ จุนเป โทมิตะ × เททสึโร โคระ × ชินจิ ฮิคาริ
ชินจิเป็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ของจุนเป เขาเป็นมือกีตาร์และนักร้องของวง Romanchips เพลงที่เล่นคือเพลง “สุกี้ยากี้” เพลงดังของ คิว ซากาโมโตะ (นักร้องนักแสดงชื่อดังของญี่ปุ่น) จุนเปเป็นคนเลือกที่จะเล่นเพลงนี้เอง ตัวเขาเองก็เคยทุกข์ใจที่ไม่สามารถออกนอกกรอบของตัวเองได้สักที แต่หลังจากที่กลับจากเมืองไทย จุนเปก็พร้อมที่จะท้าทายตัวเองด้วยสิ่งใหม่ เขาได้ลองร้องเพลงเดี่ยวซึ่งเป็นสิ่งที่ปกติเขาไม่ทำเลยในการแสดงสดของวงchaqq “ทั้งหมดของคนคนหนึ่งจะถูกแสดงออกมาให้เห็นผ่านดนตรี สิ่งที่ผมทำได้ยังมีอีกมาก ยังสามารถสนุกไปกับเสียงดนตรีได้มากกว่านี้อีก” นั่นเป็นคำพูดของเขาที่ถูกบันทึกไว้ในวิดีโอ และคำพูดนั้นก็ดูเหมือนจะเปล่งประกายออกมาจากเนื้อตัวของเขาผ่านการแสดงอีกด้วย
ในมินิคอนเสิร์ตนี้ เหล่านักดนตรีได้เล่นเพลงที่จนถึงเมื่อไม่นานมานี้ช่างเป็นสิ่งที่ห่างไกลจากพวกเขาเสียเหลือเกิน และได้เล่นมันต่อหน้าคนดู “ผมประหม่ายิ่งกว่าการเล่นสดครั้งไหนๆเลยล่ะ” เททสึโรกล่าว แต่ว่าถ้าดูจากรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาระหว่างการแสดง มันก็เห็นได้ชัดว่าจริงๆแล้วความรู้สึกประหม่านั้นมันช่างน่าสนุก และมันทำให้คนดูรู้สึกได้ถึงความสุขในการใช้ชีวิตกับดนตรีที่ออกมาจากหัวใจจริงๆ
“คอยติดตามนักดนตรีที่ยืนอยู่ตรงนี้ไว้ให้ดีนะครับ!” โยชิยูกิพูดทิ้งท้าย ก่อนที่งานในค่ำคืนนั้นจะปิดม่านลง
ท่านสามารถฟังเพลงการแสดงสดของวันนั้นได้จากลิงค์ด้านล่าง (※เสียงเท่านั้น) ไม่มีความสุขอะไรอีกแล้วที่จะเท่ากับการที่ได้เป็นส่วนหนึ่งในการเผยแพร่ให้ทุกท่านได้รับรู้ถึงพัฒนาการของนักดนตรีกลุ่มนี้
